Kemal Kılıçdaroğlu’nun Cumhuriyet Halk Partisi Genel Başkanlığı’na seçilmesiyle birlikte bugüne kadar gelinen süreç içinde Parti’nin oylarında önemli bir artış olduğu gözleniyor. Taraflı tarafsız tüm anket çalışmalarından ortaya çıkan sonuçlar değerlendirildiğinde, Cumhuriyet Halk Partisi’nin Haziran 2011 tarihinde yapılacak olan genel seçimlerdeki oy oranının en az yüzde otuzlar civarında olacağı ifade ediliyor. Elbette, siyasette bir gün bile çok uzun bir süre. Bugünden, beş ay sonra nasıl bir sonuç çıkacağını söylemek çok zor bir iş. Yine, anket çalışmaları sonuçlarına göre, Adalet ve Kalkınma Partisi’nin tartışmasız birinci parti konumu devam ediyor.
Ana Muhalefet Partisi olan Cumhuriyet Halk Partisi’ni çok zor ve özveri isteyen bir seçim dönemi bekliyor. Seçimlerde başarı sadece Genel Başkan ve kadrosunun çalışmalarıyla elde edilemez. Örgütlerin ve belediyelerin çalışmaları da en az onlar kadar önemlidir. Daha önceki seçimlerde insanlar Baykal’a rağmen zoraki de olsa CHP’ye oy verdiklerini söylüyordu. Bu seferki tablo öyle değil. CHP’nin kapılarının halka açılmasıyla birlikte partiye olan ilginin hızlı bir şekilde arttığı görülüyor. Bu durum, CHP’liler için sevindirici bir durum. Bu kısa tespitten sonra CHP’nin nasıl bir seçim politikası izlemesi gerektiğine kısaca değinmek istiyorum:
Sağdan da baksanız soldan da baksanız, bugün Türkiye’nin içinde bulunduğu sorunlardan üç tanesi büyük önem taşıyor. Bu sorunlar, işsizlik, terör ve ekonomik kriz olarak sıralanıyor. Aslında, yoksulluk, yolsuzluk, gelir dağılımındaki adaletsizlik ve çeşitli şekillerde topluma yapılan baskıları da bu sorunlarla birlikte değerlendirmek gerekiyor. Bir siyasal iktidarın topluma yapacağı en büyük kötülüklerden birisi, o toplumun çalışma yaşına gelmiş bireylerini işsiz bırakmasıdır. İşsiz kalan bir kişi her türlü yola girebilir. Dağa da çıkar, hırsızlık da yapar, yalan da söyler, yolsuzluk da yapabilir. İnsanları işsiz bırakıp daha sonra onlara, kuralları ve miktarları keyfi belirlenen yöntemlerle ve siyasi destek bekleyerek yapılacak ayni ve nakdi yardımlar, gerçekten yardıma ihtiyacı olanları incitmektedir. Bu nedenle, Kılıçdaroğlu’nun “Aile Sigortası” projesi önemsenmelidir.
Türkiye’nin otuz yıldır başının belası olan terör halkı bezdirmiştir. Siyasal iktidarla terör örgütü arasında yapıldığı iddia edilen gizli anlaşmaya göre seçim sonuna kadar ateşkes ilan edilmesi, iktidarın içinde bulunduğu aciz durumun en belirgin göstergesidir. Bu süre zarfında terör örgütünün derlenip toplanacağı, yeni cepheler oluşturacağı, yeni parasal kaynaklar elde edeceği, militan sayısını arttırıp moral depolayacağı bilinmektedir. Tüm bu gelişmeler bilinmesine rağmen, ortada hiçbirşey yokmuş gibi davranılması Türkiye Cumhuriyeti Devleti’ne zarar vermektedir. Akan kanı durdurmak seçime odaklı ödünler vererek ve silahlı kuvvetlerin elini kolunu bağlayarak sağlanamaz. CHP güneydoğu sorunu ile ilgili olarak, 1989 yılında yayınladığı rapordaki önerileri savunarak önemli katkı sağlayabilir. Türkiye Cumhuriyeti’nin her vatandaşının anadili ile etnik kökeninin şerefi ve gururu olduğu peşinen kabul edilerek yapılacak çalışmalar çözüme yardımcı olacaktır.
İthalata ve borçlanmaya dayalı ekonomik büyümede bugün için çarklar normal dönüyor olarak gözükebilir. Bu sistemde, yüksek boyutlara ulaşan cari açığı temin edebildiğiniz müddetçe sorun ortaya çıkmayabilir. Ancak, sürekli ısınan Türkiye ekonomisinde alarm zilleri her zaman çalabilir. Bu bakımdan CHP’nin, borçlanarak ve ithal ederek değil, üreterek ve ihraç ederek ekonominin sağlam temellere oturtulabileceği ve gelir dağılımındaki adaletsizlikleri giderilebileceği konusundaki programını detaylandırarak ilgili çevrelerin güvenini sağlaması gerekiyor.
Genel seçimlere giderken CHP’nin ele alması gereken olmazsa olmaz konulardan birisi de, Türkiye’nin otuzbeş ilinde milletvekili çıkaramaması konusudur. Bu illerin toplam milletvekili sayısı yüzelli’dir. Bu illerden neden oy alamadığını iyi analiz etmeli ve çözüm yolları üretebilmelidir. Aksi taktirde, beklenen başarıyı elde edemeyeceği açıktır. Bu illerdeki örgütlerin örgütsüzlüğü yapısı en kısa sürede düzeltilmelidir.
Seçim dönemi başladığında milletvekili adaylarının belirlenme yöntemleri de CHP’nin başını ağrıtabilir. Çoğunluğun gönlünden geçen yargı denetiminde önseçimle adayların belirlenmesidir. Ancak, partinin uzun süre halka kapalı tutulması nedeni ile dar bir kadro ile hareket eden örgütlerin ve bu örgütleri seçen grupların bu yapıdan dolayı kazançlı çıkacağını ve eşit şartlarda yarışa başlanmayacağını ifade edenlerin itirazları da gözardı edilmemelidir. Yerinde incelemeler, anket ve kamuoyu çalışmaları ile genel merkezin bu konularla ilgili objektif çalışmalar içinde olduğu gözlenmektedir.
Sonuç olarak, CHP’nin milletvekili adaylarının kimler olduğu değil, önemli olan CHP’nin başarısıdır söylemi son derece yanlıştır. Adayların doğru belirlenmiş adaylar olması ile CHP’nin başarısı birbirini besleyen ve birbirinden ayrı düşünülemez unsurlardır. Esas olan, Türkiye’nin geleceğine yönelik olarak halka güven vermektir. Bu güven de, partinin programına, genel başkanına, milletvekillerine ve örgütlerine inanarak sağlanabilir.
