Ahmet Akın-Yeminli Mali Müşavir 

Tarih boyunca, teknolojik devrimler işgücünü değiştirdi; yeni çalışma biçimleri ve kalıpları yarattı, diğerlerini modası geçmiş hale getirdi ve daha geniş toplumsal değişimlere yol açtı. Bu mevcut değişim dalgasının derin etkileri olması muhtemeldir.

Örneğin, Uluslararası Çalışma Örgütü, enerji sektöründe sürdürülebilir uygulamaların benimsenmesi, elektrikli araçların kullanılması ve mevcut ve gelecekteki binalarda enerji verimliliğinin artırılması yoluyla daha yeşil bir ekonomiye geçişin 2030 yılına kadar dünya çapında 24 milyon yeni iş yaratabileceğini tahmin ediyor.

Bu arada, McKinsey gibi grupların raporları, 2030 yılına kadar 800 milyon kişinin otomasyon nedeniyle işini kaybedebileceğini öne sürerken, anketler, tüm çalışanların çoğunluğunun iyi maaşlı bir iş bulmak için gerekli eğitime veya becerilere sahip olmadıklarından endişe duyduğunu ortaya koyuyor. 

Bu eğilimleri yönetmenin, örneğin bilim, teknoloji, mühendislik ve matematiği daha fazla vurgu yaparak; yumuşak beceriler (kişinin sahip olduğu ve “gözle görülemeyen ve elle tutulamayan” yeteneklerinin bütünü) ve dayanıklılık öğreterek, insanların yaşamları boyunca yeniden beceri kazanmalarını ve becerilerini geliştirmelerinin yolu daha iyi desteklemekten geçmektedir. 

Dijital teknolojiler, tarihimizdeki herhangi bir yenilikten daha hızlı ilerledi ve sadece yirmi yılda gelişmekte olan dünya nüfusunun yaklaşık yüzde 50'sine ulaştı ve toplumları dönüştürdü. 

Ancak henüz bağlantı kuramayanlar bu yeniçağın faydalarından mahrum oluyor ve daha da geride kalıyor. Geride kalan insanların çoğu kadınlar, yaşlılar, engelliler veya etnik veya dilsel azınlıklardan, yerli gruplar ve yoksul veya uzak bölgelerde yaşayanlardır. 

Bugün, veri havuzu ve yapay zeka gibi dijital teknolojiler, tarım, sağlık ve çevre ile ilgili sorunları izlemek ve teşhis etmek veya trafikte gezinmek veya fatura ödemek gibi günlük görevleri gerçekleştirmek için kullanılıyor. 

Ancak aynı zamanda, örneğin hareketlerimizi, satın almalarımızı, konuşmalarımızı ve davranışlarımızı izleyerek bunları ihlal etmek için de kullanılabilirler. Hükümetler ve işletmeler, verileri finansal ve diğer amaçlarla kullanmak için giderek artan araçlara sahip.

Bununla birlikte, kişisel veri sahipliğinin daha iyi düzenlenmesi için bir formül olsaydı, kişisel veriler bir kişi için bir varlık haline gelirdi. Veriye dayalı teknoloji, uygulanan korumaların türüne bağlı olarak bireyleri güçlendirme, insan refahını iyileştirme ve evrensel hakları destekleme potansiyeline sahiptir. 

ahmetakinmersin@gmail.com