Ahmet AKIN – Yeminli Mali Müşavir

    “Başbakan görev verirse Genel Merkez’in camlarını silerim” diyen Avrupa Birliği’nden Sorumlu Başbakan Yardımcısı Egemen Bağış’tan sonra, Mersin Milletvekili ve Ekonomi Bakanı Zafer Çağlayan “Başbakan isterse kapısında hizmetçi bile olmaya razıyım” diyerek işi daha da ileri götürmüştür.

     Egemen Bağış’ın sözlerini pek ciddiye almamıştım. Çünkü, komiklik yapmayı her zaman görevinin önünde tutuyor. Buna benzer sözleri söylerken de küçüldüğünün pek farkında değil. Ancak, Zafer Çağlayan’ın sözleri beni çok şaşırttı. Bazı yönlerinden dolayı sempati ile baktığım bir siyasetçi idi. Onun da diğerlerinden pek farkı yokmuş.

     Sayın Bakanım, Türkiye’nin cam silicilerine ve hizmetçilere gereksinimi yok. Türkiye’nin biat kültürünü reddeden özgür düşünceli yurttaşlara gereksinimi var. Hangi ruh hali içinde bu sözleri söylediğinizi bilmiyorum ama, bu sözlerinizin ciddi bir şekilde analiz edilmesi gerekiyor.

      Tanzimat’tan önce üzerine tülbent sarılarak giyilen külaha bir şey sarılmadığı zaman "dalkülah" denirdi. Kavuk asla tülbentsiz kullanılmazdı. Ancak külahın her türlüsü çeşitli makamlara verildiği için işleri sadece başkalarını eğlendirmek olan esnafın kavuğuna bir çare bulunamaz. En sonunda tülbentsiz başlık "dalkülah" giymeleri emrolunur. Böylece bunu giyenlere "dalkülah"tan esinlenerek "dalkavuk" adı verilir. Bu kişiler, padişahı eğlendirmek, ona moral vermek için zaman zaman sarayda gösteriler yapar ve bahşiş toplarlardı. Osmanlı tarihinde asırlarca süren bir uygulama olarak yerini almıştır. Çağımızdaki tehlike ise, iktidarın dalkavukluktan hazzetmeye başlaması şeklinde kendini göstermesidir.  

     Osmanlı İmparatorluğunda padişah öldüğünde tahta geçecek oğlunun devlet yönetimindeki etkili gruplarca kabul edilip onaylanması şeklinde başlayan biat kültürü, sormadan ve sorgulamadan kabul etmektir. Demokratik rejimlerde toplumun değişik kesimlerini bulaşıcı bir hastalık gibi sarması travma yaratmaktadır. Osmanlı özentisi içinde olan İktidar’ın biat kültürünü pompalaması pek de şaşırtıcı değildir. Sanırım, Ekonomi Bakanı Zafer Çağlayan da biat hastalığından etkilenmiş. Belki de, ihracat rekorunun sevinciyle coşku patlaması yaşamıştır.

     Dalkavukluktan bahsederken fıkra yazmadan olmaz:  

Bir filozof ile bir dalkavuk konuşuyormuş. Filozof ne derse dalkavuk onu tasdik ediyormuş.  Nihayet sabrı  tükenen filozof haykırmış:

- Birader, hiç olmazsa bir kez olsun dediğime itiraz et de, iki kişi olduğumuzu anlayalım…

***

Önemli mevkide bulunan bir devlet adamı dalkavuğun birine:

- Sıfır nedir? diye sormuş. Dalkavuğun yanıtı şöyle:

-Sizin huzurunuzda ben…

***

Eskiden konaklarda dalkavuk bulundurmak adetmiş. Konağın birinde bir gün bey demiş ki:

- Bir dalkavuk alacağım, filan gün imtihan var, sağa sola haber verin. Derken o gün gelmiş, kapının önünde dalkavuk adayları sıra olmuş. Biri içeri alınmış. Bey sormuş:

- Sen dalkavuk musun?

- Evet efendim.

- Ama sen dalkavuğa hiç benzemiyorsun.

- Olur mu efendim? Ben filan Bey’in yanında şu kadar, feşmekan  Bey’in  yanında  da  bu kadar sene dalkavuk olarak çalıştım. Bey: - Olmadı, sen çık. demiş.

Derken ikinci, üçüncü adaylar gelmiş, konuşma hep aynı, cevaplar hep aynı. Bey,  dalkavuğunu bulamayacağını düşünmeye başlamış ki, içeri biri girmiş. Bey:

- Söyle bakalım sen dalkavuk musun?

- Evet efendim.

- Ama sen dalkavuğa hiç benzemiyorsun.

- Hayır, hiç benzemem efendim.

- Dur bakayım, biraz da benziyorsun galiba.

- Evet efendim. Ben biraz da dalkavuğa benzerim.

Bey hemen dışarı haber salmış:

- Tamam ben dalkavuğumu buldum…