Kemal Kılıçdaroğlu’nun Cumhuriyet Halk Partisi Genel Başkanlığı’na seçilmesiyle birlikte, CHP ile halk arasındaki yapay duvarların kalkması, Türkiye’de siyasetteki dengelerin yeniden kurulmasının yolunu açtı. Yıllardır söylenen ancak bir türlü gerçekleştirilemeyen “Solda Birlik” Kılıçdaroğlu ile birlikte oluşmaya başladı. Baykal döneminde istemeyerek de olsa CHP’den kopan ya da koparılan büyük kitlelerin hızlı bir şekilde CHP’ye dönüşleri başladı. Bunun yanında Rahşan Ecevit’in CHP kurultayına gelerek Kılıçdaroğlu’na verdiği destek ve partisini kapatarak CHP’ye katılma kararı meyvalarını vermeye başladı.

     Mustafa Sarıgül liderliğindeki ve önemli bir oy potansiyeline sahip Türkiye Değişim Hareketi’nin parti kuruluşunu erteleyerek Cumhuriyet Halk Partisi’ne destek kararı alması halkın umutlarını artırdı. Kendisine ve ekibine yakışan bir karar alan Mustafa Sarıgül’ün bu davranışı, Türk siyasi tarihine altın harflerle yazılacaktır.

     Demokratik Sol Parti için söylenecek çok fazla bir şey yok. Gerçekçi ve mantıklı olan DSP’nin de olağanüstü kurultayını toplayarak CHP’ye katılma kararı alması. Ancak, bu konuda çok umutlu değilim. Tanıdığım kadarıyla DSP Genel Başkanı Masum Türker, partisinin kasasındaki paralar tükenmeden böyle bir yola girmez.

     Son yıllarda hızla yoksullaşan, işsiz ve aşsız dar gelirli halk kesiminden Kılıçdaroğlu’na verilen desteğin artması, büyük kentlerin varoşları ile kırsal kesimden de CHP’ye önemli ölçüde oy akışının işareti olarak yorumlanabilir. CHP’nin önemli sorunlarından birisi de, 2007 Genel Seçimlerinde hiç milletvekili çıkaramadığı otuzbeş ildeki oy potansiyelidir.

     Kılıçdaroğlu’nun en çok dikkat etmesi gereken konu, kendisini etnik ve mezhep siyaseti sahasına çekmek isteyenlerin bu tuzağına düşmemesi. Kılıçdaroğlu’nun bugüne kadarki söylem ve davranışları göz önüne alındığında böyle bir oyuna gelecek gibi gözükmüyor. Her insanın etnik kökeninin ve mezhebinin kendisinin şerefi olduğunu söyleyerek, siyasetin bu mecraya çekilmesinin halkı bölme noktasına getirebileceğinin uyarısını sürekli yaparak halkı aydınlatmaya çalışıyor.  Türkiye’nin terör belasından kan akıtarak, masum insanların ölümüne neden olarak kurtulamayacağının tespiti doğru ve yerinde bir tespittir. İktidarı ile muhalefeti ile tüm sivil toplum kuruluşları ve demokratik kurumları ile elele vererek bu sorunun üstesinden gelinebileceği gerçeği ortada iken, kısır çekişmelerle zaman harcamak, aymazlıktan başka bir şey değildir.

     Ana Muhalefet Partisi’nin güçlenmesi iktidar partisi Adalet ve Kalkınma Partisi’nin de işine gelmektedir. CHP’nin güçlenmesi ile birlikte iktidar partisinin de derlenip toparlandığı görülmektedir. Bu durum anketlere de yansımakta ve ciddi sayılabilecek birçok kamuoyu yoklamasının ortak sonuçları dikkate alındığında, iktidar partisinin tek başına iktidara gelebilecek orana yakın oy potansiyeline sahip olduğu görülmektedir. Kılıçdaroğlu ile birlikte on puandan fazla bir oy artışı sağlayan CHP’nin yüzde otuz oy oranını aşmış olması, Temmuz’2011’de yapılacak olan genel seçimlerin büyük bir çekişmeye sahne olacağının işaretini vermektedir.    

NOT: Kırklareli Valisi Cengiz Aydoğdu’nun, Abant Platformu’nda yaptığı konuşmada, “DP’nin 1950’de iktidara geldiğinde CHP’yi kapatıp İnönü’yü de tarihteki huzurlu yere göndermemiş olması en büyük talihsizliktir” sözleri densizliktir. Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin kuruluş felsefesini özümsemeyenlerden Vali yapılmamalı.