Son yıllarda gerek iç ve gerekse dış düşmanlar Türkiye Cumhuriyeti  Devleti’nin zayıflatılması faaliyetlerine hız vermiş durumdalar. Bu emellerine ulaşabilmek için hazırlamış oldukları stratejik planlarının en önemli parçasını da Türk Silahlı Kuvvetlerinin imajının ve güvenilirliğinin tartışma konusu yapılmasını sağlamanın oluşturduğu anlaşılmaktadır. Dünya politikalarına yön veren Amerika Birleşik Devletleri, Rusya ve Almanya gibi ülkelerin, istikrarlı ve güçlü bir Türkiye’den her zaman rahatsızlık duyacakları bilinen bir gerçektir. Bölgemiz devletlerinden İran, İsrail ve Irak’ın da aynı düşüncelerde olduğu gözardı edilmemelidir.

     Unutulmaması gerekir ki, Cumhuriyet İlkelerine, Atatürk Devrimlerine ve vatan sevgisine sonsuz bağlılığı olan Türk Silahlı Kuvvetleri’ni, davalar açarak sindirmek olanaklı değildir. Elbette ki, Silahlı Kuvvetler mensupları içindeki darbe heveslileri, yolsuzluk yapanlar, disiplinsiz davrananlar ve irticacı faaliyetlerinde bulunanlar mutlaka temizlenmelidir. Geçen yıl 30 Ağustos törenleri için Genelkurmay Başkanlığı’nın bilbordlara astığı “GÜÇLÜ ORDU GÜÇLÜ TÜRKİYE” sözlerini bile polemik konusu yapanlar, her iki kelimenin bir bütün olduğunu çok iyi biliyorlardı. Türkiye’yi Ordusundan ve Orduyu Türkiye’sinden ayrı görmek kötü niyetten başka birşey değildir.   

    Türkiye’nin bütünlüğünü bozmaya çalışan dış güçlerin, Türkiye içinde her zaman işbirlikçileri olmuştur ve olmaya da devam edecektir. Bugün nasıl ki, PKK terör örgütünü taşeron olarak kullanıyorlarsa, daha önceki dönemlerde de başka kuruluş ve örgütleri kullanıyorlardı.

     Türkiye Cumhuriyeti’nin ulusal birlik ve bütünlüğünü bozmaya yönelik eylemlerin son yıllarda yoğunluğunu artırarak devam etmesini, Adalet ve Kalkınma Partisi hükümeti ciddi ciddi düşünmeli ve değerlendirmelidir. Şu soruyu kendilerine sık sık sormalıdırlar: “Hükümetimizin istikrarsız, kararsız ve günübirlik politikaları, şer cephesine cesaret mi vermektedir?” İktidarlar gelip geçicidir. Ancak, Türkiye Cumhuriyeti Devleti sonsuza kadar yaşayacaktır.

     Ulusal birlik ve bütünlüğümüze en fazla önem vermesi gereken kişilerden birisi Başbakan olmalıdır. Ancak, Başbakan’ın sürekli olarak Türkiye Cumhuriyeti otuzaltı etnik kimlikten oluşmaktadır sözlerini tekrarlaması, etnik kimlikler ayrımını çağrıştırmaktadır. Herkes hangi etnik kökenden ve mezhepten geldiğini çok iyi bilmektedir. Zaten, dünya ülkelerinin tamamı değişik etnik kökenlerin birlikteliğinden oluşmaktadır. Önemli olan vatandaşlık haklarının toplumun tüm fertleri tarafından özgürce ve hiçbir baskı altında kalmadan kullanılabilmesidir. Başbakanımızın etnik köken üzerinde bu kadar çok durması, kendisinin etnik kökeninin ne olduğu konusunda bende merak uyandırdı.    

     Son günlerde siyasal iktidar tarafından gündemde tutulmaya çalışılan diğer bir konu da “Osmanlılık” konusudur. Osmanlı İmparatorluğu’ndan, yanlışları ve doğrularıyla her Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı gurur duymaktadır. Osmanlı İmparatorluğu bizim şerefli tarihimizin önemli bir parçasıdır. Zaten, Türkiye Cumhuriyeti Devleti, İmparatorluğun enkazından mucizevi bir şekilde yaratılan bir devlet değil midir? Yeniden Osmanlılığa özenmek ve özendirmek geriye dönüşten başka birşey değildir.

     Mustafa Kemal Atatürk ve İsmet İnönü’nün, silah arkadaşları ile birlikte Cumhuriyeti kurmalarına şükretmemiz gerekirken, Cumhuriyet’i çeşitli yollarla ve yöntemlerle zayıflatmaya çalışmak, düşmanlarımızdan başka kimseye fayda getirmeyecektir. Bunları yazarken, Cumhuriyet döneminde yapılan haksızlıkların ve hataların üstü kapatılsın demiyorum. Yeter ki, aynı haksızlıklar ve hatalar tekrarlanmasın, düşünce ve ifade özgürlüğünün önü kesilmesin, çoğulcu ve katılımcı demokratik düzen tüm kurum ve kurallarıyla yaşama geçirilsin.

     Çanakkale’yi, İnönü’yü, Dumlupınar’ı, Sakarya’yı unutmadan, Çağdaş Cumhuriyetimizi korumak ve kollamak zorundayız.